Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

CALL CENTERS: ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΞΕΖΟΥΜΙΣΜΑ, ΜΕΤΑ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

Από τα τέλη Αυγούστου η διοίκηση της Teleperformance ξεκίνησε μια άνευ προηγουμένου επίθεση πετώντας στην ανεργία δεκάδες συναδέλφους που εργάζονταν στην On-Telecom, τη Citibank και την Marfin, και χτυπώντας το δικαίωμά μας στη δουλειά. Ως δικαιολογία προβάλλει το ότι έχασε τους συγκεκριμένους πελάτες.
Και συνεχίζει, καθώς τις τελευταίες μέρες η εργοδοσία σε μια σειρά από τμήματα ασκεί πίεση απαιτώντας αύξηση της παραγωγικότητας, και τρομοκρατεί τους εργαζόμενους με το φόβο της απόλυσης,

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Marfin: Ανατομία ενός εγκλήματος

http://aristerovima.gr/
Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Η μοναδική έξοδος κινδύνου ήταν δίπλα στην κύρια είσοδο, κλειδωμένη και απροσπέλαστη από τους καπνούς. Το τηλεχειριστήριο που θα μπορούσε να την ανοίξει είχε χαθεί. Οι 27 εργαζόμενοι εγκλωβίστηκαν σε μια σιδερένια κλούβα και θα είχαμε θρηνήσει περισσότερα θύματα αν συμπτωματικά δεν είχε μείνει ανοιχτή μια πόρτα διαφυγής για να αερίζεται ο χώρος, επειδή μύριζε μια τουαλέτα. Σοβαρές ελλείψεις στο σύστημα πυρασφάλειας, έλλειψη των απαιτούμενων από το νόμο πιστοποιητικών και απουσία σχετικής εκπαίδευσης του προσωπικού.

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Γενική Συνέλευση του Αριστερού Βήματος

Καλούνται όλοι οι σύντροφοι που συμμετέχουν στην πρωτοβουλία του «Αριστερού Βήματος Διαλόγου και Κοινής Δράσης» σε Γενική Συνέλευση, η οποία θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, 22 Σεπτεμβρίου 2010, στην αίθουσα του Συλλόγου Εργαζομένων στην Τράπεζα της Ελλάδος- Σίνα 16, 1ος όροφος- στις 6.30 μ.μ.


Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΓΟΥΡΛΑ

Τρίτη, 21 Σεπτεμβρίου 2010, ώρα 6 μ.μ.
έξω από το κατάστημα "Παπασωτηρίου" (Κοραή & Πανεπιστημίου)
απαιτούμε:
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ
ΟΧΙ ΣΤΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ
ΚΑΛΕΣΜΑ

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Στο Μέγαρο Μουσικής με τους εργαζόμενους στα Ελληνικά Γράμματα

http://ellgrergazomenoi.wordpress.com/


Ο σύλλογος των Βιβλιοϋπαλλήλων και οι εργαζόμενοι στα Ελληνικά Γράμματα στα πλαίσια των κινητοποιήσεων για το κλείσιμο του εκδοτικού και τις επερχόμενες απολύσεις των εργαζομένων οργανώνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Μέγαρο Μουσικής σήμερα Κυριακή, 19/9, στις 8.00 μ.μ.
Επίσης, την ερχόμενη Δευτέρα 20/9 στις 7.30μμ θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία του συλλόγου (Λόντου 6, Εξάρχεια) η συνάντηση της Επιτροπής Αλληλεγγύης στον αγώνα των Εργαζομένων στα «Ελληνικά Γράμματα».
Τέλος την Τετάρτη στις 24 του Οκτώβρη προγραμματίζεται 24ωρη απεργία όλων των βιβλιοϋπαλλήλων.

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

ΛΟΥΚΕΤΟ ΣΤΑ "ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ"

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΛΑΜΠΡΑΚΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ,
ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Ή ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ MEGA CHANNEL ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΧΟΡΗΓΙΕΣ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ, ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΟΥΣ 100 ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥΣ ΤΩΝ «ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ» ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ.





 




ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ & ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

* Συγκέντρωση και πορεία προς το κτίριο του ΔΟΛ (Μιχαλακοπούλου 80) την Τετάρτη 15 Σεπτέμβρη ώρα 15:30, ημέρα που η Διοίκηση του ΔΟΛ έχει εξαγγείλει το κλείσιμο των Ελληνικών Γραμμάτων.

* Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Μέγαρο Μουσικής την Κυριακή 19 Σεπτέμβρη στις 20:00.

* 24ωρη απεργία την Τετάρτη 29 Σεπτέμβρη μαζί το Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής.

* Τρίωρη στάση εργασίας και συγκέντρωση έξω από το Υπουργείο Εργασίας την ημέρα που θα πραγματοποιηθεί εκεί η τριμερής συνάντηση.

Δηλώνουμε πως οποιαδήποτε απόφαση της εργοδοσίας να προχωρήσει σε απόλυση συναδέλφου ή συναδέλφων θα σημαίνει για εμάς την αυτόματη κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων.

Καλούμε το σύνολο του εργατικού κινήματος και των εργαζομένων, τους πνευματικούς ανθρώπους της χώρας αλλά και κάθε πολίτη να συμπαρασταθεί στον αγώνα μας.

Γενική Συνέλευση των εργαζομένων στα Ελληνικά Γράμματα

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

ΔΕΘ: Οι εργαζόμενοι διαδηλώνουν

Συγκέντρωση στη Καμάρα οργανώνουν σήμερα, Σάββατο 11 Σεπτέμβρη στις 6.00 μ.μ. πρωτοβάθμια σωματεία, επιτροπές αγώνα και συλλογικότητες της αριστεράς.

Οι άλλες συγκεντρώσεις της Θεσσαλονίκης που έχουν ήδη ανακοινωθεί είναι οι εξής:
  • Άγαλμα Βενιζέλου από ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ
  • Πλ. Αριστοτέλους από ΠΑΜΕ
  • Πλατεία Συντριβανιού, από Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Ο αγαπητικός του κεφαλαίου

ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΤΣΙΑΣ*

Είναι γεγονός πλέον αναμφισβήτητο ότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του συνειδητά επέλεξαν την ένταξη της χώρας μας στο μηχανισμό στήριξης EE, Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ΔΝΤ. Το ξεκαθάρισε άλλωστε με δήλωσή του στις 5 Μαΐου και ο υφυπουργός Φ. Σαχινίδης: «Όταν το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική που είχε ήταν να προσφύγει στα Διεθνές Νομισματικό Ταμείο».
Τα γεγονότα που ζήσαμε, από τον Δεκέμβριο του 2009 μέχρι τον Απρίλιο του 2010 που υπεγράφη το κατάπτυστο και επαχθές για τον ελληνικό λαό μνημόνιο, με τη δήθεν αγωνιώδη προσπάθεια του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών να αποφύγει η Ελλάδα την πτώχευση και να. τιθασευτεί το δημοσιονομικό έλλειμμα, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά επικοινωνιακά τεχνάσματα για να πεισθεί ο λαός ότι δεν υπήρχε άλλη λύση εκτός ατό την υπαγωγή της χώρας μας στο ΔΝΤ.

Σήμερα τρεις περίπου μήνες από την εφαρμογή του μνημονίου, όλο και λιγότεροι εξακολουθούν να πιστεύουν, ότι η λύση που μας επέβαλαν ήταν μονόδρομος. Αντίθετα έχει ωριμάσει η άποψη πως θα μπορούσαν να επιλέγουν άλλες λύσεις, οι οποίες να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα χωρίς να θίγουν τα λαϊκά συμφέροντα και να δημιουργούν συνθήκες ύφεσης στην οικονομία με καταστρεπτικές συνέπειες για τη χώρα και τους εργαζόμενους.
Τις λύσεις αυτές σκόπιμα δεν τις επέλεξε ο Γ. Παπανδρέου, φρόντισε μάλιστα αυτός και ο υπουργός του των Οικονομικών, πρώην στέλεχος του ΟΟΣΑ και μεγάλου χρηματοπιστωτικού οίκου, να τις απαξιώσουν με δηλώσεις του τύπου «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» και με το να παρομοιάζουν την οικονομία με Τιτανικό. Σύμμαχο σ' αυτήν τους την προσπάθεια είχαν και εξακολουθούν να έχουν τα MMΕ. Τηλεοπτικοί αλλά και ραδιοφωνικοί σταθμοί έχουν μετατραπεί σε «μακρύ χέρι» της τρόικας και του ΔΝΤ και ασκούν μια πρωτοφανή σε έκταση και ένταση προπαγάνδα, έχοντας απορρίψει και τα τελευταία προσχήματα.
Η τηλεοπτική βία που ασκείται είναι κάτι το πρωτοφανές. Κάθε βράδυ στα δελτία ειδήσεων οι τηλεοπτικοί σχολιαστές επιτίθενται με ακραίους χαρακτηρισμούς σε όσους τολμούν να αντισταθούν στα μέτρα που με βάση το μνημόνιο παίρνονται είτε αυτοί είναι πολιτικοί, ή συνδικαλιστές, ενώ δεν παραλείπουν να απαξιώνουν τις δημόσιες επιχειρήσεις και να υπενθυμίζουν στο λαό που τον φτύνουν κατάμουτρα ότι αυτοί είναι η εξουσία που αποφασίζει για την τύχη του και τη ζωή του.
Καθόλου υποδεέστερη δεν ήταν και η στήριξη την οποία προσέφεραν στην κυβέρνηση και την τρόικα τα συνδικάτα. Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ παρά τις φραστικές διαφοροποιήσεις φρόντισαν να υποβαθμίσουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων και τελικά να οδηγήσουν στην εκτόνωση και τον εκφυλισμό τις κινητοποιήσεις του εργατικού κινήματος.
Αποκορύφωμα αυτής της πολιτικής υπήρξε η υπογραφή εκ μέρους της ΓΣΕΕ της τριετούς Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με την οποία η Συνομοσπονδία ουσιαστικά αποδέχεται την πλήρη εφαρμογή του μνημονίου και των εξοντωτικών μέτρων που περιλαμβάνει, για τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και προπαντός για τη νέα γενιά της πατρίδας μας.
Μέσα σε δέκα μήνες από την εκλογή του ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνηση του κατόρθωσαν να ανατρέψουν τα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα που ίσχυαν στη χώρα μας μέχρι τον Οκτώβριο του 2009 και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για την πλήρη επικράτηση των επιλογών του κεφαλαίου, ξένου και ντόπιου, σε βάρος της εργασίας.
Δικαίως λοιπόν οι Financial Times έγραψαν αναφερόμενοι στον Γ. Παπανδρέου και στις οικονομικές του επιλογές ότι είναι «ο άνθρωπος μας στην Αθήνα». Βλέπεται το χρηματιστηριακό κατεστημένο, το οποίο η εφημερίδα θεωρείται ότι. εκπροσωπεί, αισθάνθηκε την ανάγκη να επαινέσει τον πρωθυπουργό γιατί με τον τρόπο που χειρίστηκε την κρίση έβγαλε πολλά, μα πάρα πολλά χρήματα.
Όλα τα ωραία όμως κάποτε τελειώνουν και από το φθινόπωρο οι νεοφιλελεύθεροι κυβερνήτες μας θα κληθούν να διαχειριστούν τη ζοφερή πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας και την ολοένα αυξανόμενη αγανάκτηση του λαού. Αλήθεια τι 0α κάνουν τότε; Ήδη, ακολουθώντας τις συμβουλές των αλλοδαπών επικοινωνιακών τους συμβουλίων επιχειρούν μια φυγή προς τα εμπρός προσπαθώντας να στρέψουν την προσοχή του κόσμου σε ζητήματα όπως οι υποψηφιότητες στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, ο νέος εκλογικός νόμος, οι δήθεν δομικές αλλαγές στην κυβέρνηση, ο επικείμενος ανασχηματισμός κλπ.
Η σκληρή πραγματικότητα της ύφεσης, της ανεργίας, των λουκέτων στην αγορά, της υποβάθμισης της ποιότητας ζωής σε συνδυασμό με τα νέα μέτρα που περιλαμβάνει το επικυρωμένα μνημόνιο που υπέγραψαν ο Γ. Παπακωνσταντίνου και ο Γ. Προβόπουλος εν αγνοία της Βουλής δεν αφήνουν στους εργαζόμενους και γενικότερα στο λαό κανένα περιθώριο για εφησυχασμό. Οι προσπάθειες αποπροσανατολισμού της κυβέρνησης είναι σίγουρο ότι θα πέσουν στο κενό.
Αυτή τη φορά οι Παναγόπουλοι, οι Παπασπύροι και οι άλλοι παρατρεχάμενοι του μνημονίου δεν θα μπορέσουν να εμποδίσουν τον κόσμο να ξεχυθεί στους δρόμους και να σαρώσει αυτή την πολιτική και τους εκφραστές της.

*Πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών
Από το ΠΡΙΝ της Κυριακής, 5/9/2010

Οι κινητοποιήσεις ενόψει ΔΕΘ είναι η απαρχή των αγώνων ενάντια σε κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ.


 

 
Από το πρωί της 11ης Σεπτεμβρίου οι επιτροπές ενάντια στα διόδια οργανώνουν αυτοκινητοπομπές, με αφετηρία τα διόδια Αφιδνών στις 7:30 π.μ.. Κατά τη διάρκεια της πορείας θα ανοίγονται όλοι οι σταθμοί διοδίων και θα είναι ελεύθερη η διέλευση στους οδηγούς.
(http://epitropesdiodiastop.blogspot.com/)

Οι συγκεντρώσεις δε της Θεσσαλονίκης που έχουν ήδη ανακοινωθεί είναι οι εξής:
  • Άγαλμα Βενιζέλου από ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ
  • Πλ. Αριστοτέλους από ΠΑΜΕ
  • Στην Καμάρα, από ΝΑΡ και άλλες εξωκοινοβουλτικές οργανώσεις
  • Πλατεία Συντριβανιού, από Αντιεξουσιαστική Κίνηση

 Οι επιθέσεις ενάντια στα δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες των εργαζομένων ολοένα και εντείνονται.
  • Οι μεθοδεύσεις ενάντια στον πρόεδρο του συνδικάτου εργαζομένων στο αεροδρόμιο Νίκου Γουρλά, ο οποίος βρίσκεται σε επίσχεση εργασίας από τις 15 Ιουλίου, συνεχίζονται από την εργοδοσία και τα τσιράκια της αμείωτη (σχετικά).
  • Στο εστιατόριο "Banquet " της Θεσσαλονίκης, όπου μετά από μηνύσεις της εργοδοσίας η αστυνομία προχώρησε σε διώξεις και συλλήψεις εργαζομένων από την «Επιτροπή Αλληλεγγύης στους εργαζόμενους του Banquet». Αύριο Πέμπτη, 9/9/2010, ώρα 6:00 μ.μ. διοργανώνεται συγκέντρωση αλληλεγγύης στα Προπύλαια και πορεία προς το Υπουργείο Εργασίας.
  • Ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη (ΔΟΛ) ανακοίνωσε την εκκαθάριση της εκδοτικής Ελληνικά Γράμματα αφήνοντας μετέωρους 94 εργαζόμενους.

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Αριστερά και εκλογικές φιέστες

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου grousis@ath.forthnet.gr

Επειδή όπου να 'ναι οδεύουμε προς εκλογές, καλό είναι να επισημάνουμε ορισμένες αρνητικές συνέπειες που μπορεί να προκύψουν από αυτές ανάλογα με τη στάση της αριστεράς, μια στάση η οποία μεταξύ άλλων πρέπει να αποτελέσει και κριτήριο ψήφου.
Κάθε φορά λοιπόν οι εκλογές, πέραν των άλλων, λειτουργούν κατά κάποιο τρόπο σαν ανάπαυλα στους κανονικούς ή ακανόνιστους ρυθμούς της ζωής μας, σαν ένα είδος φιέστας σε σχέση με αυτούς. Έτσι, ξεφεύγουμε από την καθημερινότητά μας και μπαίνουμε στον αφηρημένο κόσμο των δίχως πραγματικό αντίκρισμα προγραμμάτων, των αλληλοκατηγοριών των δυνάμεων του δικομματισμού λες και αυτές έρχονται από άλλο πλανήτη, των ψεύτικων υποσχέσεων, των στείρων αντιπαραθέσεων...

Και ενώ κατά βάθος σχεδόν όλοι μας είμαστε βέβαιοι ότι τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει από το αποτέλεσμα των εκλογών, ούτε στην καθημερινή ζωή μας ούτε στην πορεία του τόπου, κάτι που αν πράγματι συνέβαινε και μάλιστα ριζοσπαστικά, είναι βέβαιο ότι αυτές είτε θα είχαν απαγορευτεί από τους κυρίαρχους είτε θα είχε επιδιωχτεί εκ των υστέρων να ακυρωθεί το αποτέλεσμά τους με τη βία, αυτές παρασύρουν και την αριστερά στην παραζάλη τους, την οδηγούν στο να ρίχνει για μεγάλα διαστήματα το κύριο βάρος της σε αυτές και να μετατρέπεται σε εκλογικό μηχανισμό, παραβλέποντας τις αγωνιστικές της δραστηριότητες, οι οποίες ιδιαίτερα σε περιόδους όπως η τωρινή έχουν σαφώς μεγαλύτερη σημασία από την εκλογική διαδικασία.
Λοιπόν έτσι, η αριστερά υπερεκτιμά συνήθως τη σημασία των εκλογών, και τούτο είτε δηλώνοντας ευθαρσώς τον θεσμολάγνο χαρακτήρα της είτε συγκαλύπτοντας τον κοινοβουλευτικό ρεφορμισμό της με μια ριζοσπαστική ρητορική, με συνέπεια στην κάθε περίπτωση να προτάσσει στην πράξη τις εκλογές απέναντι στην ανάπτυξη του λαϊκού αντικαπιταλιστικού κινήματος.
Μια τέτοια στάση όμως, πόσω μάλλον σε μια κρίσιμη περίοδο όπως το φθινόπωρο που μας έρχεται, οπότε και από τις αντιστάσεις που θα αναπτυχθούν θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό κατά πόσο θα ανατραπεί ή όχι η πολιτική ΠΑΣΟΚ-Ε.Ε.-ΔΝΤ, μπορεί να αποβεί μοιραία σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.
Από μια άλλη σκοπιά θα είναι μεγάλο λάθος αν ακόμη μια φορά οι εκλογές εκληφθούν από τα κόμματα της αριστεράς σαν μέσο καταγραφής της δύναμής τους και του εσωτερικού αριστερού συσχετισμού, αντί να αξιοποιηθούν στην κατεύθυνση διαμόρφωσης ενός λαϊκού αντικαπιταλιστικού -και όχι μόνον αντινεοφιλελεύθερου- αντιιμπεριαλιστικού μετώπου, μόνου ικανού να ανατρέψει την κυρίαρχη πολιτική.
Αν οι εκλογές, αντί να συμβάλουν στην κοινή δράση και το διάλογο των δυνάμεων της αριστεράς, γίνουν ακόμη μια αφορμή για να κατασπαραχτεί και η μια συνιστώσα της να καταγγέλλει την άλλη, αντί όλες μαζί να καταγγέλλουν και να πολεμούν το σύστημα που μας δυναστεύει, μάλλον θα το εξυπηρετήσουν παρά θα το φθείρουν.
Έτσι, λοιπόν, πέρα από το κριτήριο του εκλογικού καταποντισμού του ΠΑΣΟΚ ως του βασικού υπεύθυνου για την πρωτόφαντη αντιλαϊκή πολιτική και για την κατοχή της χώρας, κριτήρια στάσης στις εκλογές πρέπει να είναι από τη μια η συνεπής αγωνιστικότητα σε όλα τα μέτωπα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου και από την άλλη η μετωπική πολιτική.
Όσοι αντιμετωπίζουν το αριστερό πολιτικό αλλά και κοινωνικό μέτωπο σαν υπερψήφιση μιας εκ των συνιστωσών της αριστεράς έστω και αν δεν συμφωνούν σε όλα μαζί της, όσοι ψευδώς, αυθαιρέτως, παραχαράσσοντας την ιστορική αλήθεια αλλά και σε αντίθεση με τις δικές τους διακηρύξεις περί αναγκαιότητας ενός λαϊκού μετώπου, δηλώνουν ότι «η πείρα που υπάρχει στη χώρα μας, αλλά και η αντίστοιχη σε άλλες χώρες της Ευρώπης, αποδεικνύει ότι όχι μόνο ισχυρό κίνημα κατά των αντιλαϊκών μέτρων δεν δημιουργήθηκε από τις αριστερές συνεργασίες και κοινές δράσεις με μίνιμουμ προγράμματα και στόχους, αλλά αυτές οδήγησαν στην απογοήτευση και σε διάλυση του λαϊκού κινήματος», όσοι το μόνο μέτωπο που τελικά δεν καταδικάζουν δημοσίως είναι εκείνο της κυβέρνησης Τζανετάκη, δεν είναι δυνατόν να επιβραβευθούν με την ψήφο όσων με συνέπεια επιδιώκουν το διάλογο και την κοινή δράση της αριστεράς. 


Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010