Ενάντια στην επιστράτευση

Παλλαϊκό Συλλαλητήριο στο Σύνταγμα
την Παρασκευή 31 Μαΐου 2013 και ώρα 7 μ.μ.

Η ΟΛΜΕ, η ΠΝΟ και τα Σωματεία εργαζομένων ΜΕΤΡΟ διοργανώνουν παλλαϊκό-πανεργατικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, την Παρασκευή 31 Μαΐου 2013 και ώρα 7 μ.μ. για την κατάργηση της επιστράτευσης σε όλους τους κλάδους, ενάντια στην πολιτική του αυταρχισμού, των περικοπών και της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων κυβέρνησης- ΕΕ- ΔΝΤ. Η συνδιοργάνωση του συλλαλητηρίου είναι η απαρχή μιας σειράς πρωτοβουλιών που αποφάσισαν οι εκπρόσωποι των κλάδων εργαζομένων που βρίσκονται σε καθεστώς επιστράτευσης (ΟΛΜΕ, ΠΝΟ, Εργαζόμενοι στο ΜΕΤΡΟ) μετά από σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 23/5/13 στα γραφεία της ΟΛΜΕ στην Αθήνα.

Για το 28ο συνέδριο του ΕΚΑ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

28ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΚΑ: Τρανταχτό παράδειγμα του εκφυλισμού και της διαλυτικής πορείας του υποταγμένου συνδικαλισμού 

Το συνέδριο του ΕΚΑ, του μεγαλύτερου εργατικού κέντρου της χώρας, ήταν μια ακόμα απόδειξη, ότι, ο συνδικαλισμός της συνδιαλλαγής, της ανάθεσης και της υποταγής είναι μακριά από τις ανησυχίες, τα πραγματικά προβλήματα και τις αναζητήσεις της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων. Οι δυνάμεις του κυβερνητικού και γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, η πλειοψηφία της διοίκησης του ΕΚΑ, στην πραγματικότητα ήθελαν και σχεδίασαν ένα εκλογικό συνέδριο για τις κάλπες, χωρίς καμία προετοιμασία, με «διαδικασίες» εξπρές, χωρίς αντικείμενο και στόχους, με πλήρη απαξίωση κάθε συζήτησης, απουσία οποιουδήποτε αγωνιστικού σχεδιασμού.

Το Συνέδριο του ΕΚΑ, όπως και της ΓΣΕΕ και των περισσότερων Ομοσπονδιών, επιβεβαιώνει την θέση μας, αλλά και την εκτίμηση της τεράστιας πλειοψηφίας των εργαζόμενων, ότι τίποτα δεν έχει να προσφέρει στον αγώνα, στις αναζητήσεις και τα προβλήματά του ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, η μάχη των μηχανισμών και των εκλογικών συσχετισμών.

Πρώτη μέρα 28ου συνεδρίου ΕΚΑ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

ΕΚΦΥΛΙΣΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

26/5/2013

Χθες, το συνέδριο του ΕΚΑ, του μεγαλύτερου εργατικού κέντρου της χώρας, στην πραγματικότητα δεν ξεκίνησε. Ήδη τις προηγούμενες μέρες κυριάρχησε η εικόνα της εκκαθάρισης λογαριασμών μεταξύ των κυρίαρχων παρατάξεων ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, που κατέρχονται και οι δύο διασπασμένες και με χυδαίες αλληλοκατηγορίες μεταξύ τους.

Η «καλή μέρα» φάνηκε από το πρωί, με τον αποκλεισμό της ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ από το προεδρείο του συνεδρίου, με συμφωνία όλων των υπόλοιπων παρατάξεων.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

Διακήρυξη στο 28^ο συνέδριο του ΕΚΑ

Το 28^ο συνέδριο του ΕΚΑ δεν είναι όπως τα προηγούμενα. Πραγματοποιείται σε μια κοσμοϊστορική εποχή, σε μια περίοδο πρωτοφανούς κοινωνικής καταστροφής στην Ελλάδα, την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Πραγματοποιείται στον απόηχο της απεργίας των καθηγητών την οποία ξεπούλησε η συνδικαλιστική ηγεσία σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ – ΟΛΜΕ, παρά το γεγονός ότι οι καθηγητές την αποφάσισαν σε πρωτόγνωρες σε μέγεθος συνελεύσεις.

Ζούμε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί το λαό η άθλια συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, που θέλει να θυσιάσει όλα τα εργατικά δικαιώματα στο σφαγείο της χρεομηχανής, των τραπεζικών και πολυεθνικών συμφερόντων.

Κυβέρνηση του πηλικίου!

Όλοι τη Δευτέρα 13 Μαΐου, 7 μ.μ. 
στο παλλαϊκό συλλαλητήριο που καλεί η ΟΛΜΕ στο Σύνταγμα

Η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ) προχωρά στην επιστράτευση των καθηγητών, απαγορεύοντας την απεργία τους πριν καν κηρυχθεί. Εκφράζονται μάλιστα προθέσεις του κυβερνητικού μπλοκ να υπάρξει συνταγματική απαγόρευση της απεργίας στις εξετάσεις.
Δε μας ξεγελούν!

Η επιστράτευση που προαναγγέλλουν ξεπερνά κάθε όριο της πλασματικής αστικής νομιμότητας. Πρώτη φορά ποινικοποιείται η εισήγηση ενός συνδικάτου προς τις γενικές συνελεύσεις. Για τρίτη φορά φέτος μετά τους εργαζόμενους στο Μετρό και τους ναυτεργάτες ρίχνουν τώρα όλα τα πυρά στην εκπαίδευση επιδιώκοντας να κλείσουν τους ανοιχτούς λογαριασμούς από τις σημαντικές πολιτικές αναμετρήσεις του εκπαιδευτικού κινήματος, από τη μεγάλη απεργία των καθηγητών το 1997 και την πολυήμερη απεργία των δασκάλων το 2006.

Η δική μας Ανάσταση

Του Γιώργου Ρούση

Για να επιτευχθεί η δική μας Ανάσταση, ως συλλογική ανατροπή- απελευθέρωση, του ίδιου του λαού εν ζωή, είναι αναγκαίο να υπερβούμε τη δύναμη της συνήθειας και τη συνεπαγόμενη εθελοδουλία, σε θεούς αλλά και σε άλλους ανθρώπους.

Θυμίζω ενδεικτικά ότι αυτές οι βαθύτατα συντηρητικές δυνάμεις έχουν αναδειχτεί με τον πιο γλαφυρό τρόπο από την εποχή του Πλάτωνα μέχρι σήμερα από σημαντικούς στοχαστές.