Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

Κλιμάκωση των κινητοποιήσεων ενάντια στο κλείσιμο των νοσοκομείων


ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΕΙ!
ΚΑΝΕΝΑΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΣ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ-ΑΠΟΛΥΣΗ!
ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ!
ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΜΑΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ!
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑ!
Η μαζική διαδήλωση των υγειονομικών στην απεργιακή κινητοποίηση της Παρασκευής 23 Αυγούστου φέρνει το μήνυμα της κλιμάκωσης της σύγκρουσης με την κυβέρνηση και του ξεσηκωμού για την ανατροπή της πολιτικής της. Ήταν μία πετυχημένη πρωτοβουλία που πήραν πρωτοβάθμια σωματεία και το Συντονιστικό νοσοκομείων Αττικής και αποφάσισε να στηρίξει ''έστω και τελευταία στιγμή'' η ΠΟΕΔΗΝ.
Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου μαζί με την ακροδεξιά συμμορία Γεωργιάδη – Μητσοτάκη, προχωρά Αυγουστιάτικα στο ξήλωμα του ΕΣΥ ανακοινώνοντας πάνω από 1800 διαθεσιμότητες -απολύσεις και την ''αλλαγή χρήσης'', δηλαδή το λουκέτο σε 8 νοσοκομεία της χώρας. Και είναι μόνο η αρχή.

Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

Υγειονομικοί, νοσοκομεία και ασθενείς σε ...διαθεσιμότητα

Όλες και όλοι στο Υπουργείο Υγείας, Παρασκευή 23/8, 12 μ.
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας των υγειονομικών
Μέσα στον Αύγουστο η κυβέρνηση προχωρά στην εφαρμογή βάρβαρων μέτρων: 1618 διαθεσιμότητες υγειονομικών, χιλιάδες δημοσίων υπαλλήλων, κλείσιμο νοσοκομείων, 25 ευρώ εισιτήριο για τα δημόσια νοσοκομεία. Πρόκειται για την υλοποίηση ενός προγράμματος διάλυσης του ΕΣΥ, που εξυπηρετεί αποκλειστικά τους δανειστές, την τρόικα και το ιδιωτικό κεφάλαιο στην υγεία. 

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Οι "Φορατζήδες" του 1936, και η οργισμένη "οχλοκρατία" που τους κυνηγά!

Ο στυγνός «φορατζής» ήταν μια από τις κοινωνικές μάστιγες του ελληνικού Μεσοπολέμου και προκαλούσε πολλά κρούσματα «οχλοκρατίας» (όπως λέει η κλίκα που αυτοδιαφημίζεται ως «πνευματικός κόσμος της χώρας»). Ένα από αυτά τα περιστατικά, τα οποία για διάφορους λόγους, δεν εξασφάλισαν κεντρική θέση στην ιστοριογραφία, ωστόσο από ειρωνεία της ιστορίας αποκτούν ξεχωριστή επικαιρότητα, διαδραματίστηκε στις 25 Μαρτίου του 1936, στο χωριό Πρόσβορο ή Δέλνο, στη Σαμαρίνα των ΓρεβενώνΜας βοηθά να κατανοήσουμε πώς αντιδρούν οι άνθρωποι, όταν αισθάνονται απειλούμενοι στους θεμελιωδέστερους όρους της ύπαρξής τους από τον βαθύτατα ταξικό αυταρχισμό της εκτελεστικής εξουσίας και τη βαναυσότητα των κατασταλτικών της οργάνων:

Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013

Χωρίς εισιτήριο...

Μια χώρα που σκοτώνει τα παιδιά της για 1,4 ευρώ και ταυτόχρονα χαϊδεύει αυτούς που την κλέβουν δισεκατομμύρια, δεν με χωράει.
Μια «πατρίδα»-ληστής, γεμάτη σκατόψυχους «τζαμπαμάγκες», εγωιστές και χαιρέκακους ελλειμματικούς, εξαθλιωμένους πνευματικά «κυρ-παντελήδες», δεν είναι η δική μου πατρίδα. 
Μια κοινωνία σε γάγγραινα, πνιγμένη στην αφόρητη μπόχα της αποσύνθεσης, πεδίον δόξης λαμπρό στα κάθε είδους και απόχρωσης σκουλήκια, δεν είναι η κοινωνία που θέλω ν’ αφήσω στα παιδιά μου. 
Δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα βρίσκει δύναμη να βγαίν’ η φωνή. Δεν ξέρω για πόσο ακόμα τα πόδια θα βαστάνε.
Μα όσο θ’ αντιλαλούνε οι κλαγγές στα ματωμένα βουνά, όσο ο αέρας θα γεμίζει τις «κορφές» της καρδιάς και του μυαλού με δροσιά από έλατο και μυρωδιά απ' αναμμένο μπαρούτι, το χρέος της υπόσχεσης θα οργώνει την ψυχή.
Το δίκιο αργά ή γρήγορα θ’ ανατείλει σαν ήλιος.